Wystawa Marginalia jest próbą zwrócenia uwagi na zagadnienie codzienności, jako przedmiotu zainteresowania sztuki. Temat ten – z pozoru błahy – pojawiał się już w dziełach twórców okresu starożytności. W sposób szczególny wybrzmiewał w obrazach małych mistrzów holenderskich, następnie powracał w pracach XIX-wiecznych realistów, a wkrótce potem – programowo – zaadaptowali go impresjoniści. Aktualność tej tematyki zauważyć można także w sztuce XX i początku XXI wieku – niektórzy artyści (jak np. Edward Hopper) zyskali nawet miano malarzy codzienności. Sam tytuł nawiązuje do tzw. marginaliów – czyli rysunków, notatek, umieszczanych na marginesach średniowiecznych rękopisów, a także zaskakujących swym kontekstem, żartobliwych form dekoracyjnych dyskretnie ukrywanych w obiektach architektonicznych. Były one dla ówczesnych mistrzów nie tylko rodzajem automatycznej odskoczni od monotonii towarzyszącej rutynowym zajęciom przy realizacji wielkich projektów, ale także swoistym „inwentarzem” ich prywatności.
Na wystawie „Marginalia” zestawione zostały prace trójki współczesnych artystów (Marcin Kędzierski, Jacek Sztuka, Agnieszka Wielewska), odkrywających własne metody poznawania i kontemplacji natury codzienności. Pokazują oni, że sztuka może pełnić uprzywilejowaną rolę w rozwiązywaniu różnych dylematów współczesnego człowieka, zapętlonego w swoją codzienność, zmagającego się z jej powtarzalnością i jednocześnie nieuchronnym przemijaniem. Zapis malarski staje się więc skuteczną formą oswajania codzienności.