„Karty Tarota od początku służyły nie tylko do gry, ale również przekazywały pewną wiedzę, zawartą w bogatej i wieloznacznej symbolice. Jako takie, były punktem wyjścia do medytacji na temat pewnych ludzkich cech albo – ogólnie – ludzkiego losu, porządek kart w talii mógł być bowiem traktowany jako odzwierciedlenie ziemskiej wędrówki człowieka.

(…) Ponieważ symbolika Wielkich Arkanów Tarota ma charakter obrazowy, a nie pojęciowy, tzn. odwołuje się do wyobraźni, a nie intelektu, ich artystyczna interpretacja pełni istotną rolę w ich odczytaniu. Karty Tarota, tworzone przez różnych autorów, wyrażały jednak nie tylko ich własne odczytanie symboli – w kartach odbijała się też sama epoka, w której były tworzone. Widać to, jeśli przyjrzymy się różnym wariantom Tarota – od pierwszych kart Viscontich i Sforzów, przez Tarot Marsylski, aż po okultystyczne wersje Eteilla, Crowleya i Waite’a czy popkulturowe jego edycje – w każdym wypadku, czasem nieświadomie, twórca kart zamykał w nich swoją epokę. I tak też jest w tym wypadku – Wielkie Arkana wyrażają ducha epoki i służą zarazem jako podstawa do medytacji nad ludzkim losem i przeznaczeniem, nie tylko w określonej epoce, ale w kontekście wieczności.

Prezentowana nowa wersja Wielkich Arkanów Tarota jest autorską interpretacją dawnej symboliki i zarazem próbą przywrócenia jej pierwotnego charakteru związanego z tradycją wczesnorenesansowej i średniowiecznej Europy, zwłaszcza mistyczną i demonologiczną. Zachowano tu porządek talii właściwy dla Tarota Visconti-Sforza, a także dawne nazewnictwo kart”. (Damian Leszczyński)

Damian Leszczyński (ur. 1972) – filozof, profesor nauk humanistycznych, autor książek, publicysta, tłumacz, wydawca klasycznej literatury podróżniczej, podróżnik, rysownik i malarz. Zajmuje się rysunkiem w różnych technikach oraz malarstwem sztalugowym. Jego prace znajdują się w prywatnych kolekcjach i prezentowane były na wystawach indywidualnych i zbiorowych.