Niewielka wieś na Kujawach, położona na zachód od Włocławka, która pamięta czasy wczesnego średniowiecza. Najcenniejszym jej zabytkiem jest pierwotnie romański kościół pod wezwaniem świętego Wawrzyńca z drugiej połowy XII wieku. W XIII i XV wieku nastąpiła rozbudowa budynku w stylu gotyckim. Kościół przechodził kilka renowacji w XVII, XIX i XX wieku. W wystroju wnętrza, pochodzącym głównie z XVIII i XIX wieku, wyróżnia się spora gotycka polichromia z pierwszej ćwierci XV wieku, największa zachowana na Kujawach. W trzech ostrołukowych wnękach przedstawiono Chrystusa Boleściwego z Marią i Janem Chrzcicielem po bokach. Jest to motyw typowy dla Pomorza wschodniego, skąd była zapewne zaczerpnięta inspiracja dzieła. Malowidła zostały wykonane techniką typową dla XV wieku, na co wskazują proporcje postaci czy potraktowanie draperii ich szat, mimo to statyczna kompozycja nawiązuje do tradycji poprzedniego stulecia. Innym zabytkiem wsi jest drewniana dzwonnica, powstała w połowie XIX wieku. Ponadto w parku dworskim znajduje się wczesnośredniowieczne grodzisko.
Dodaj komentarz