Wieś położona na północny zachód od Golubia-Dobrzynia, w połowie drogi z Kowalewa Pomorskiego. W 1222 r. książę Konrad Mazowiecki przekazał gród biskupowi misyjnemu Chrystianowi wraz z innymi miejscowościami Pojezierza Chełmińskiego. W latach trzydziestych XIII wieku miejscowość przejęli Krzyżacy, którzy w połowie wieku sprzedali ją biskupstwu kujawskiemu. W 1293 r. wieś ponownie zostaje przekazana zakonowi rycerskiemu. Po II pokoju toruńskim wieś włączono do Królestwa Polskiego. W latach 1655-1659 podczas wojen ze Szwecją doszczętnie zniszczona. Od drugiej połowy XVIII wieku własność prywatna.
Najstarszym zabytkiem Ostrowitego jest gotycki kościół św. Marii Magdaleny, wzniesiony w latach 1296-1300; parafia erygowana prawdopodobnie w tym samym czasie. Pierwotny kościół został zniszczony w czasie wojen, a następnie odbudowano go w połowie XV wieku. Przebudowany w XVII w.; regotycyzowany i odnowiony w 1900 r. Od 1620 r. kościół był filią parafii w Golubiu; samodzielną parafię wznowiono w 1930 r. Jednonawowy kościół skrywa głównie barokowy wystrój z XVIII wieku z elementami wcześniejszymi, w tym płaskorzeźbionymi gotyckimi postaciami świętych. We wsi stoi jeszcze zespół poewangelicki składający się ze zboru i pastorówki (obecnie poczta), wzniesiony w pierwszych latach XX wieku przez Pruską Komisję Osiedleńczą dla przybyłych tu Niemców. Wieżę kościoła przykrywa neobarokowy hełm na latarni. Z zespołem graniczy park krajobrazowy z okazami pomnikowych drzew, w którym stoi dworek z 1880 r.
Dodaj komentarz